Η επίσκεψη μας στην Πράγα ήταν δική μου ιδέα. Και αυτό επειδή στο παρελθόν, όταν όλα τα μέρη αποτυγχάναν, εκεί πήγαινα για να ρεφάρω. Ήταν το μέρος που μπορούσα να βασιστώ ως προς το να βγάλω καλά χρήματα με τη μουσική του δρόμου και να πληρώνω ελάχιστα για έξοδα.
Αυτή η εικόνα γκρεμίστηκε γρήγορα λοιπόν αλλά έρχεται μαζί με μια συνειδητοποίηση πιο σημαντική. Κάθε χρόνος που περνάει, κάνει τη μουσική του δρόμου πιο δύσκολη.
Είναι αλήθεια πως έχουν θεσπιστεί νόμοι πολύ συγκεκριμένοι σε όλη την Ευρώπη για τη μουσική του δρόμου, το οποίο φυσικά και είναι καλό. Έχει οποιοσδήποτε την ευκαιρία να τσεκάρει σε κάθε πόλη που επισκέπτεται τι ακριβώς οφείλει να κάνει για να μην έχει πρόβλημα. Οι νόμοι αυτοί όμως έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια ραγδαία προς το χειρότερο και έχουν καταντήσει να είναι μια λίστα από κακώς σχηματισμένες γνώμες ανθρώπων άσχετων με τη μουσική και την τέχνη γενικά.
Σχεδόν σε όλες τις πόλεις λοιπόν απαγορεύεται να έχεις ενισχυτή, που αυτόματα αποκλείει μια τεράστια γκάμα οργάνων και παικτών. Δεν γίνεται να είσαι ηλεκτρικός κιθαρίστας, πληκτράς, μπασίστας κτλ. Επιτρέπονται μόνο τα ακουστικά καθώς πρέπει όργανα όπως κιθάρα, βιολί, όμποε και φλάουτο λες και τα επέλεξε μια θεία που δουλεύει στα πολιτιστικά και θέλει μόνο σένιους γιατρούς – δικηγόρους μουσικούς. Επίσης απαγορεύονται τα κρουστά και τα πνευστά καθώς επίσης και οι ψηλές νότες (!) γιατί όλοι ξέρουμε πόσο ενοχλητικές είναι οι ρημάδες.
Επίσης οι κανονισμοί προβλέπουν τι ώρα ακριβώς και σε ποιο σημείο και για πόσο ακριβώς θα παίζεις. Σαν καλοστημένα ρομποτάκια λοιπόν καλούνται οι μουσικοί να παίζουν αθόρυβα σαν γάτες, συμμορφομένοι και εξημερωμένοι στην σκιά τεράστιων προστίμων, κατάσχεσης μουσικών οργάνων, απέλασης (!) και άλλων ψύχραιμων κυρώσεων.
Η Ευρώπη της τέχνης, της Αναγέννησης, της ελεύθερης έκφρασης (γελάω) και της μποέμ ζωής είναι παρελθόν καθώς δίνει βήμα στην απόλυτα ελεγχόμενη, κουρδισμένη και γυαλισμένη Ευρώπη που έχει φάει όσες φάπες χρειάζεται για να έχει δικαιολογία να περάσει τα μέτρα που ακριβώς θέλει.
10 χρόνια παίζω μουσική στον δρόμο σε ολη την Ευρωπη και παρατηρώ με λύπη την τόσο έντονη διαφορά. Αυτό που δεν λαμβάνουν υπόψιν οι εκπρόσωποι των συλλόγων της Κάθιστερ Γιουνάιτεντ που φτιάχνουν τους κανόνες αυτούς, είναι ότι ενισχυτής και ηλεκτρονικό στοιχείο δεν σημαίνει περισσότερη, αλλά ελεγχόμενη ένταση. Με ενισχυτές, μπορούν οι μουσικοί να παίξουν και να τραγουδήσουν χαμηλές νότες χωρίς να γκαρίζουν, να έχουν μια ωραία ισορροπία και ατμόσφαιρα και να μπορούν να παίξουν όλα τα όργανα σε χαμηλές εντάσεις και όχι μερικά όργανα τσιταρισμένα με γκαρίδες για να ακουστείς πανω από τη φασαρία του δρόμου. Επίσης αν ένας ντράμερ βαρέσει με δύναμη ένα ταμπούρο χωρίς ενίσχυση, θα υπερκαλύψει μια κιθάρα με ενίσχυση αλλά που μυαλό. Η ιδέα να περιορίσουν τα ντεσιμπέλ φαντάζει πυρηνική φυσική αφήνοντας μουσικούς αντιμέτωπους με τρομολάγνους μπάτσους που δείχνουν μοναδική ικανότητα, ταχύτητα και πυγμή στο να ισοπεδώσουν οποιονδήποτε μουσικό παρεκκλίνει από τον νόμο. Στα υπόλοιπα δεν κάνουν και τόσο καλή δουλειά.
Σε άλλα νέα φεύγουμε από τη Πράγα που δεν φυτρώνει πια μουσική στον δρόμο παρά μόνο φτηνιάρικες τουριστικές ατραξιόν και κλισέ παζάρια και επιστρέφουμε στην Αυστρία, το μονο μέρος που δεχθήκαμε ανθρώπινη αντιμετώπιση για τη τέχνη που προσφέρουμε απλόχερα που ω θεοί, δεν είναι και το πιο φρικτό έγκλημα.
Από εκεί θα προσπαθήσουμε να περάσουμε στην Ελβετία και τη Γαλλία για να φτάσουμε στην Ιρλανδία, αποφεύγοντας όσο γίνεται την άλλη πλευρά της Βόρειας Ευρώπης.
Remi & the road.
ΥΓ: Για όσους θέλουν να στηρίξουν τη διαδρομή και το εγχείρημα μας, θα κρατάμε μια online πλατφόρμα χρηματικής ενίσχυσης όπου ο καθένας θα μπορεί να βάζει το ψηφιακό του κέρμα μέσα στο ψηφιακό μας καπέλο, σαν να περνούσε από μπροστά την ώρα που παίζουμε μουσική!
LINK: https://www.angeloskyprianos.com/remiband
Φωτογραφίες και οτιδήποτε σχετικό με το ταξίδι θα βρίσκονται με το hashtag #saveyoursoultour στο instagram και σε άλλες πλατφόρμες!
Remi & the road 